Portakallı Güneş

Bir pazar sabahı gözümü güneşe açıyorum. Antalyadayım, şu soğuk kış mevsiminde olunabilecek en şanslı yerdeyim. Kahvaltımızı Geyikbayırı'ında bir portakal bahçesinde yapmak üzere yola koyuluyoruz.

Sahilden Akdeniz'in masmavi manzarasını seyrederek, yemyeşil çamların arasından geçerek bahçeye ulaşıyoruz. Önce bahçeyi keşfe çıkıyorum. Her yerden portakal dalları uzanıyor önüme. Ayaklarımın altı da portakal dolu, toplanmayan portalakalların ağırlığına dayanamayan portakal ağacı silkelemiş çoğunu toprağa. Tupturuncu bir mutluluk kaplıyor içimi çünkü hayatta en sevdiğim şeylerden biri dalından meyve koparıp yemektir. Dalıyorum ağaçların arasına, kendimi kaybediyorum turunçgillerin arasında resmen! Yer gök turuncu, sarı, güneş içimi ısıtıyor, hava 21 derece! Daha ne isterim ki! Kaydedebildiğim kadar kaydediyorum hafızama bugünü.

Sevdiklerimle kış güneşi altında, bahardan kalma turuncu bir gün geçiriyoruz.

Birazdan bahçemize kurulan masamıza mis gibi kokan ıspanaklı, peynirli, patatesli gözlemelerimiz, kaşarlı bazlamamız teşrif ediyor. Midelere ve gözlere şenlik bir kahvaltı yapıyoruz. Çayıma az önce dalından koparttığım limon eşlik ediyor. Kahvaltıdan sonra bir bakıyorum sevgili kocam elinde kocamaan bir limonla çıkageliyor. Limonu bir güzel soyup, ekşi ekşi ısıra ısıra yiyor! Bolca fotoğraf, bolca kahkaha, bolca turunçgil, bolca güneş, bolca Antalya...İçimden hepsini bavuluma koyup Amsterdam'a götürmek geliyor. Sonra yok diyorum, anını yaşa sen, ye portakalını, depola güneşini, al yanına mutluluk hormonlarını ve çık yola...

Not: Minik not defterimi çantamda taşıyorum, aklıma geldikçe blog için bişeyler yazıyorum. Bir baktım 4-5 tane yazı birikmiş ama ben hiçbirini yazmamışım bloga :) Bu yazı da onlardan biridir :)