Yıl 1974,ilk görev yerleri olan Trabzon-Beşikdüzü'nde buluşmuş 4 arkadaş, 4 taze mezun öğretmen. İçlerinden biri tam 6 yıl sonra benim annem olacak güzel mi güzel, havasından yanına yaklaşılmayan bir çalıkuşu.
Çalıkuşu yalnız, kendine bir eş arıyor ama tek şartı var: Karadenizli olmasın! Yalandan nişan yüzükleri takıyor, nişanlıyım ben diyor, bayramda seyranda hep yalnız ama nişanlı rolünü sürdürüyor.
Sonunda en yakın arkadaşı ile bir plan yapıyorlar. Trabzon-Ankara uçağında kimliklerini bilerek düşürüyorlar (bu arada bu uçaktaki kişinin de Karadeniz'den olmaması olasılığı yüzde kaçtır bilmiyorum ama!). Romantik planlarına göre beyaz atlı prensleri bu kimlikleri bulacak ve okula kadar getirip tanışmak için bir fırsat yaratacaklar.
Kimlikler yakklaşık 3 ay sonra bir gece yarısı ellerine ulaşıyor. Ama getiren yarı kör okul bekçisi Salih. Annem suratını asıyor : 'Herkese talih, bize de kör Salih!!!'
Hahahah, hikaye de anlatim da harikaymis Muggy :) Hadi gelin artiiikkk
YanıtlaSilhahahaha super hikayeymis, agzina saglik:D ama iyiki salih getirmis de annen de babanla tanisma sansini bulmus boylece di mi???
YanıtlaSilE tabii :)) Salih olmasa ben de olamazdimm :)
YanıtlaSilElizacim geliyorummm az kaldi :) annemde cok hikaye var aslinda, telif hakki sorunu olmasa yayinlarim devamiini:))
YanıtlaSil